via Instagram https://instagr.am/p/DG-z8BkCroX/
Sunday, 9 March 2025
Friday, 7 March 2025
Thursday, 6 March 2025
Wednesday, 5 March 2025
Tuesday, 4 March 2025
Another piece of POSITIVE news: Vrouw fietst van Nederland naar Vietnam zonder er vlogs over te maken
Vrouw fietst van Nederland naar Vietnam zonder er vlogs over te maken
De 30-jarige Elly uit Zwolle is met iets heel bijzonders bezig: een fietstocht van Nederland naar Vietnam. Wat veel mensen nog niet wisten, is dat ze momenteel al in Nepal rijdt. Elly heeft namelijk een opvallende keuze gemaakt: ze maakt geen vlogs van haar reis.
“Ja, mensen verklaarden me inderdaad voor gek. Met vlogs kun je bijvoorbeeld wel sponsors binnenhalen”, zegt Elly. “Maar ik wil gewoon rustig kunnen fietsen. Meestal ben ik na een dag van 200 km compleet uitgeput. Dan heb ik echt geen zin meer om beelden te monteren en stomme muziek uit te zoeken voor de filmpjes. En dan heb ik het nog niet eens over de tijd die het kost om camera’s te plaatsen of overdag met drones te vliegen.”
Mede-fietsers die lange reizen maken, verklaren Elly voor gek. Dat lieten ze weten in verschillende vlogs die deze week online kwamen.
Humor
via De Speld
March 3, 2025 at 04:30PM
Another piece of POSITIVE news: “Man met gouden arm” overleden: zijn bloed redde miljoenen baby’s
“Man met gouden arm” overleden: zijn bloed redde miljoenen baby’s
Australië
“Man met gouden arm” overleden: zijn bloed redde miljoenen baby’s
James Harrison tijdens één van zijn vele bloeddonaties. — © picture alliance via Getty Image
De Australische James Harrison stond bekend als “de man met de gouden arm”. Hij redde als bloeddonor het leven van naar schatting 2,4 miljoen baby’s. Harrison overleed op 88-jarige leeftijd.
De Australische James Harrison stierf op 88-jarige leeftijd in een rusthuis in de staat New South Wales. Vanaf zijn achttiende doneerde de man iedere twee weken bloed – in totaal meer dan 1.100 keer. Zijn angst voor naalden hield hem niet tegen.
Harrison was drager van het zeer zeldzame Rh0(D)-immunoglobuline, een antistof die wordt gebruikt als medicijn tegen zogenoemd ‘resusantagonisme’ – een medisch verschijnsel dat optreedt wanneer zwangere vrouwen een baby met een andere ‘resusfactor’ (een bepaald antilichaam in het bloed) dragen. De moeder maakt dan antistoffen aan tegen de rode bloedcellen van de foetus, wat kan leiden tot afstotingsverschijnselen als bloedarmoede, hartfalen en in sommige gevallen zelfs de dood van de baby. De antilichamen van Harrison helpen om die afstotingsverschijnselen tegen te gaan.
In Australië loopt ongeveer 17 procent van de moeders het risico op resusantagonisme, aldus de BBC. Voordat de ‘anti-D-behandeling’ op de markt kwam, stierf een op de twee getroffen baby’s aan de aandoening.
Er werden meer dan 3 miljoen dosissen met het bloed van Harrison gegeven aan zwangere vrouwen in Australië. Zo konden naar schatting 2,4 miljoen gezonde baby’s geboren worden, onder wie zijn eigen kleinkind. Tegenwoordig zijn er minder dan 200 anti-D-donoren in Australië. Zij helpen naar schatting 45.000 moeders en baby’s per jaar, meldt het Australische Rode Kruis.
Belofte waarmaken
Het is onduidelijk waarom het bloed van Harrison zo rijk was aan het zeldzame antilichaam. Maar waarschijnlijk is er een link met een operatie die hij op 14-jarige leeftijd onderging, waarbij hij dertien liter bloed toegediend kreeg. Daarna beloofde Harrison om vanaf zijn achttiende bloeddonor te worden. Dat hield hij vol tot zijn 81ste, de wettelijke maximumleeftijd voor donoren in Australië.
Tot 2022 stond het wereldrecord van de hoeveelheid totaal gedoneerd bloed op zijn naam, maar toen werd zijn ereplaats ingenomen door een Amerikaan. Artsen proberen al een tijdje hun bloedcellen en afweerstoffen in het lab na te maken, zodat ze nog meer moeders kunnen behandelen.
Harrisons dochter Tracey Mellowship zei aan de BBC dat haar vader “erg trots was dat hij zoveel levens heeft kunnen redden”.
News
via De Standaard : Ds Live
March 3, 2025 at 08:55PM
Monday, 3 March 2025
Sunday, 2 March 2025
Friday, 28 February 2025
Thursday, 27 February 2025
Wednesday, 26 February 2025
Another piece of POSITIVE news: Het nieuwe Muhka-museum in Antwerpen wordt een hoogbouw
Het nieuwe Muhka-museum in Antwerpen wordt een hoogbouw
Architectuur
Het nieuwe Muhka-museum in Antwerpen wordt een hoogbouw
Een Belgisch-Zwitserse combinatie van architectenbureaus is uitverkoren om het nieuwe Muhka te realiseren. Het museum komt op de plaats van het hof van beroep aan de Waalsekaai. Er is een budget voorzien van 130 miljoen euro.
Met de aanstelling van het Belgische bureau Bovenbouw Architecten en het Zwitserse bureau Christ & Gantenbein wordt een lange saga afgerond voor de bouw van een nieuw museum voor hedendaagse kunst in Antwerpen. Die saga begon met een haalbaarheidsstudie in 2016 en een afgeblazen architectuurwedstrijd in 2020. Een nieuwe wedstrijd in 2023 leidde tot zes finalisten. Daaronder enkele combinaties met Noa Architecten, Robbrecht en Daem en Office.
Bij de vorige architectuurwedstrijd was de hoogte nog een twistpunt, nu is gekozen voor hoogbouw om het nieuwe Muhka tot een landmark te maken in de omgeving. Het gebouw ligt als een schakel tussen de Scheldekaaien en het Zuidpark en heeft museumruimtes die uitkijken op de Schelde. Het winnende ontwerp van Bovenbouw en Christ & Gantenbein legt sterk de nadruk op circulair bouwen en duurzaamheid. Daarnaast moet het nieuwe gebouw vooral open en uitnodigend zijn. Zoals minister van cultuur Caroline Gennez (Vooruit) zegt: “Een huis waar je binnenloopt zoals in de Turbine Hall van Tate in Londen of het forum van het Centre Pompidou in Parijs.”
Wie zijn de architecten?
Bovenbouw is een Antwerps bureau onder leiding van Dirk Somers. Het is de jongste jaren aan een schaalvergroting toe. Zo werkte het met Caruso St John aan de renovatie van de Royale Belge in Brussel, een project dat intussen vaak gepubliceerd is. Momenteel werkt het met David Kohn Architects aan de reconversie van het begijnhof in Hasselt. In 2021 zorgde het voor de invulling van het Belgisch paviljoen op de Biënnale van Venetië en bracht daar een mega maquette van het Vlaams architectuurlandschap.
De samenwerking met Christ & Gantenbein bracht veel expertise binnen op het vlak van museumbouw. Het bureau uit Bazel heeft een fijne neus voor hedendaagse toevoegingen aan historische gebouwen. Dat deed het onder meer met de uitbreidingen van het Nationaal Museum in Zürich en het Kunstmuseum in Bazel. Momenteel werkt Christ & Gantenbein in Barcelona aan de uitbreiding van het Macba.
Het Muhka is een museum van de Vlaamse Gemeenschap. Met dit nieuwbouwproject zet Vlaanderen een stap om zijn collectie verder te ontsluiten. De bruto vloeroppervlakte van het nieuwe gebouw bedraagt zo’n 18.500 m², wat een verdubbeling is van het huidige museum. Daarvan wordt ongeveer 7.300 m² voorzien voor tentoonstellingsruimtes. Er is een budget voorzien van 130 miljoen euro. Een openingsdatum is er nog niet. Het huidige Muhka, enkele honderden meter van de nieuwe locatie, blijft nog enkele jaren open.
News
via De Standaard : Ds Live
February 26, 2025 at 10:40AM
I just posted this on Twitter as @ rvanbruggen
This was the text:
from Twitter https://twitter.com/rvanbruggen
February 26, 2025 at 09:18AM
via IFTTT
Crossposting this from #bsky: Don't try these fallacies at home kids! @jimdowling.bsky.social has a thing or two to say about building *production* #ai and #ml systems. Not your odd hobby project - but a true 24/7 system that you can rely on. That's why we do what we do at …
Crossposting this from #bsky: Don't try these fallacies at home kids! @jimdowling.bsky.social has a thing or two to say about building *production* #ai and #ml systems. Not your odd hobby project - but a true 24/7 system that you can rely on. That's why we do what we do at …
— Rik Van Bruggen (@rvanbruggen) Feb 26, 2025
from Twitter https://twitter.com/rvanbruggen
February 26, 2025 at 09:18AM
via IFTTT
Tuesday, 25 February 2025
I just posted this on Twitter as @ rvanbruggen
This was the text:
from Twitter https://twitter.com/rvanbruggen
February 25, 2025 at 09:33AM
via IFTTT
Crossposting this from #bsky: Here's a piece that I wrote about "Integrated MLOps Components". https://t.co/Hkg5Wn46Ut Over the past year or so, I have found that customers often consider a build vs. buy question. And I understand them.. See https://t.co/uxuAVF9SAY for the ori…
Crossposting this from #bsky: Here's a piece that I wrote about "Integrated MLOps Components". https://t.co/Hkg5Wn46Ut Over the past year or so, I have found that customers often consider a build vs. buy question. And I understand them.. See https://t.co/uxuAVF9SAY for the ori…
— Rik Van Bruggen (@rvanbruggen) Feb 25, 2025
from Twitter https://twitter.com/rvanbruggen
February 25, 2025 at 09:33AM
via IFTTT
Saturday, 22 February 2025
Thursday, 20 February 2025
Wednesday, 19 February 2025
Tuesday, 18 February 2025
Monday, 17 February 2025
Sunday, 16 February 2025
Saturday, 15 February 2025
Friday, 14 February 2025
Another piece of POSITIVE news: De 15 mooiste langeafstandspaden van ons land
De 15 mooiste langeafstandspaden van ons land
De Venntrilogie is een 109 km lange wandelroute door de Oostkantons. Het pad begint bij het Drielandenpunt in Kelmis en eindigt in Bütgenbach. Onderweg wandel je door historische paden, veengebieden en bossen, langs het Signal du Botrange (het hoogste punt van België), de waterval van Bayehon, en het avontuurlijke Trôs Marets-dal.
De route werd in 2024 uitgeroepen tot Wandelroute van het Jaar 2024 en kreeg van bij de start het prestigieuze label Leading Quality Trails - Best of Europe, waarmee het zich al meteen tot de beste langeafstandspaden van Europa mag rekenen.
Praktische info:
via Pasar
February 14, 2025 at 02:17PM
Thursday, 13 February 2025
Another piece of POSITIVE news: Kosmisch ‘spookdeeltje’ plonst met energie van pingpongbal in Middellandse Zee
Kosmisch ‘spookdeeltje’ plonst met energie van pingpongbal in Middellandse Zee
Het lijkt wel alsof er ten zuidoosten van Sicilië, diep in de Middellandse Zee, een mijnenveld ligt. De zee is er bijna 3,5 kilometer diep. In de bodem liggen kabels verankerd die met de hulp van onderwaterboeien recht omhoogrijzen, 700 meter hoog. Aan elke kabel hangen, verspreid over de volledige lengte, ook nog eens een twintigtal bollen. Het zijn geen zeemijnen maar lichtsensoren die neutrino’s moeten vangen, de meest ongrijpbare materiedeeltjes in het heelal.
Neutrino’s zijn elektrisch neutraal en hebben een ontiegelijk kleine massa – zelfs vergeleken met andere elementaire deeltjes zoals elektronen en quarks wegen ze vrijwel niets. Ze worden ongrijpbaar genoemd (‘spookdeeltjes’) omdat ze maar heel sporadisch botsen met andere materie. Elke seconde vliegen er miljarden neutrino’s dwars doorheen onze planeet of ons lichaam. Slechts héél af en toe knalt er eentje op een atoomkern, waarbij dan een nieuw materiedeeltje wordt gevormd. Als dat laatste deeltje bij Sicilië in zee plonst, kan het worden gespot door de lichtsensoren van de onderzeese neutrinodetector.
Twee jaar oude vangst
Zoiets gebeurde precies twee jaar geleden. Een muondeeltje (een zware soort elektron) trok op 13 februari 2023 een lichtspoor doorheen het diepzeewater. Het helblauwe licht was zogeheten Tsjerenkov-straling, een lichtschokgolf die ontstaat als een deeltje sneller gaat dan licht in water – soortgelijk aan de luide knal wanneer een vliegtuig sneller dan het geluid vliegt. Een derde van de lichtsensoren had het licht gezien. Uit het lichtspoor kon de invalsrichting van het muon worden bepaald, en zijn ontstaansgeschiedenis. Het was uit het westen komen aanvliegen, uit bijna horizontale richting. Enkele tientallen kilometers westwaarts was het muon gevormd uit de botsing van een neutrino met een atoomkern. De deeltjesbotsing vond trouwens in de zeebodem plaats, want de detector ligt aan de voet van kilometershoge onderzeese kliffen die de rand vormen van het Malta-plateau.
Een sensor wordt te water gelaten. — © via REUTERS
Het neutrino dat het muon had gevormd, en dat zo onrechtstreeks was gedetecteerd, had een ongezien hoge energie: 220 miljoen miljard elektronvolt (de elektronvolt is een populaire eenheid in de deeltjesfysica). Dat is tienduizend keer meer dan de energieën die de grootste deeltjesversneller ter wereld, die van Cern in Genève, kan produceren. Om tot zo’n hoge energieën te kunnen komen, zouden we een versneller nodig hebben zo groot als de baan van Mercurius rond de zon. Maar wellicht zegt een vergelijking met meer aardse, alledaagse fysica meer. Het neutrino bezat, hoe minuscuul het als individueel elementair deeltje ook was, evenveel energie als een vallende pingpongbal. Of hoe een microscopisch partikel een macroscopische energie kan hebben.
Heftig kosmisch geweld
Neutrino’s met zulke hoge energieën kunnen alleen uit de verre ruimte komen. Ze ontstaan bij het meest heftige kosmische geweld. Dat kunnen grote zwarte gaten zijn die materie opslokken, neutronensterren die met elkaar botsen of reuzensterren die in supernova’s uit elkaar spatten. Maar evengoed kunnen het nog onbekende kosmische fenomenen zijn.
Dit neutrino kwam wellicht van buiten de Melkweg, schrijven fysici deze week in Nature, waarin de detectie wordt onthuld. Hoewel die al dateert van twee jaar geleden, kunnen de vorsers nog niet zeggen wat de oorsprong was van het deeltje. Het enige dat ze weten, is dat dit veruit het meest energieke neutrino was dat ooit is waargenomen. En dat zulke microscopische energiebommetjes dus inderdaad, zoals verwacht, worden geproduceerd in het heelal.
De recordvangst is een mooie opsteker voor de onderzeese neutrinodetector, die trouwens nog volop in de constructiefase zit. Momenteel is nog maar een tiende van het totale voorziene aantal kabels met lichtsensoren aangebracht. Eind dit decennium moet de detector, die ook een kleiner zusje heeft voor de Zuid-Franse kust, helemaal voltooid zijn. Klaar om nog veel meer van de energiekste onder de mysterieuze spookdeeltjes die neutrino’s zijn, te onderscheppen.
via De Standaard
February 13, 2025 at 03:58PM
Wednesday, 12 February 2025
Another piece of POSITIVE news: ‘I Was Dying’: Salman Rushdie Testifies About Terrifying Stabbing Attack
‘I Was Dying’: Salman Rushdie Testifies About Terrifying Stabbing Attack
Salman Rushdie was preparing to give a talk to more than 1,000 people in an idyllic amphitheater along Chautauqua Lake when he suddenly became aware of a figure onstage, rushing toward him.
“I was very struck by his eyes,” Mr. Rushdie, the renowned author, said. They were dark, he said. And ferocious.
Before he could react, a man was upon him, striking his cheek, his jaw, his neck and, “most painfully and most dangerously,” his right eye. At first, Mr. Rushdie said, he thought he was being punched. But then he became aware of “a very large quantity of blood pouring out onto my clothes.”
He had actually been stabbed repeatedly around his head and face.
Mr. Rushdie testified on Tuesday in the trial of Hadi Matar, the man on trial in the knife attack the author believed would kill him, coming face to face with the man accused of attempting to murder him. He gave jurors a vivid account of the stabbing.
The stab to his eye was “intensely painful,” Mr. Rushdie said. “And after that I was screaming because of the pain.”
The knife severed his optic nerve, he said, leaving the eye blind.
“That’s what’s left of it,” he told jurors, lifting the distinctive eyeglasses he has worn in public since the attack. One lens is clear, and the other is black. Behind the black lens, his ruined eye appeared mostly closed.
The attack occurred during a summertime arts conference at the Chautauqua Institution in western New York in 2022, as Mr. Rushdie was preparing to deliver a lecture on asylum for exiled writers.
After he was struck five or six times in his face and head, Mr. Rushdie told the jury, he attempted to flee, but the attack continued. He was stabbed and slashed about 15 times, he said.
At several points in his testimony, Mr. Rushdie pointed to places on his body where he was injured: his cheek, his chest, his throat, his hand, his waist.
He collapsed, and around half a minute after the attack began, the assailant was pulled off him by bystanders and by Ralph Henry Reese, one of the founders of a project that offers refuge for writers who was onstage with Mr. Rushdie. On the ground, in a pool of blood, Mr. Rushdie said he was overtaken by “a sense of great pain and shock.”
“It occurred to me quite clearly that I was dying,” he said. “And that was my predominant thought.”
To his right, he said, he was aware of “a small pile of people” who had descended on the attacker.
“Thanks to that,” he said, “I guess I survived.”
From the amphitheater, Mr. Rushdie was taken by helicopter to a hospital with a trauma clinic in Erie, Pa. He spent 17 days there, he said, before he was transferred to N.Y.U. Langone’s Rusk Rehabilitation center in New York City, where he stayed for nearly a month.
The attack left him with lasting scars, including a wound on his lip that has made it hard for him to pronounce some words, he said. A stab wound to his left hand severed tendons and damaged nerves. Other damage is not as visible.
“I am not as energetic as I used to be,” Mr. Rushdie, 77, said. “I am not as physically strong as I used to be.”
He delivered his testimony steadily, speaking clearly and betraying little emotion. He gesticulated as he spoke, using his scarred left hand, then his right.
The courtroom in the Chautauqua County Courthouse, a pillared building from the early 1900s in downtown Mayville, N.Y., was nearly full during Mr. Rushdie’s testimony. Journalists filled the first row of wooden benches, and onlookers sat behind them. From the second row, Mr. Rushdie’s wife, Rachel Eliza Griffiths, listened to her husband’s account of the attack. At the prosecutor’s request, the space in front of her was left empty, giving Ms. Griffiths a direct line of sight to the witness stand.
Mr. Rushdie lived in hiding after the Iranian government issued a fatwa in 1989 directing Muslims to kill him following the publication of his novel “The Satanic Verses,” which fictionalized aspects of the Prophet Muhammad’s life.
For the first decade under the fatwa, Mr. Rushdie lived in seclusion in London with round-the-clock security. But for the last 20 years, Mr. Rushdie had lived an almost normal life in New York City.
In a memoir published in April of last year about the attack and his recovery, “Knife: Meditations After an Attempted Murder,” Mr. Rushdie writes an imagined conversation with his assailant. He wanted to meet him, he wrote.
“I wanted to sit in a room with him and say, ‘Tell me about it,’” he wrote. “I wanted him to look me in my (one remaining) eye and tell me the truth.”
In the courtroom, Mr. Rushdie did not get that chance. Mr. Matar, the man accused of wielding the knife, largely avoided looking at the author. For the most part, Mr. Matar’s eyes remained downcast, glancing occasionally at Jason Schmidt, the district attorney, and in the direction of the jury.
Lynn Schaffer, the lawyer representing Mr. Matar, asked Mr. Rushdie on cross-examination whether he thought the trauma of the experience might have clouded his memory. He acknowledged he had “some false memories,” including a mistaken recollection that “when I saw the attacker, I stood up to face him.”
In addition to attempted murder, Mr. Matar, 27, also faces an assault charge for a slash wound that Mr. Reese sustained. On Monday morning, Mr. Matar’s defense team told Judge David W. Foley that the lead defense lawyer, Nathaniel L. Barone II, had been hospitalized. Mr. Barone was absent again on Tuesday. In her opening statement, Ms. Schaffer asked the jury to keep an open mind about Mr. Matar’s innocence. Cross-examination of the prosecution’s witnesses has been relatively brief.
Prosecutors said that they expect the trial to last around two weeks.
Mr. Matar also faces federal terrorism-related charges. He is accused of offering “personnel, specifically himself, and services” to terrorists and of providing “material support and resources” to a terror group in Lebanon, according to the indictment.
via www.nytimes.com
February 12, 2025 at 12:01PM
Tuesday, 11 February 2025
Another piece of POSITIVE news: Man die twee wielertoeristen doodreed in Gent, krijgt zwaardere straf in beroep
Man die twee wielertoeristen doodreed in Gent, krijgt zwaardere straf in beroep
Justitie
Man die twee wielertoeristen doodreed in Gent, krijgt zwaardere straf in beroep
De 45-jarige man die eind februari vorig jaar twee wielertoeristen doodreed in de Gentse haven heeft in beroep een zes jaar effectieve celstraf en een levenslang rijverbod gekregen. “Hij heeft geen besef van de ernst van de feiten.”
Toen Bjorn B. twee wielertoeristen doodreed in Gent, had hij 3 promille alcohol in zijn bloed, reed hij 118 kilometer per uur in de bebouwde kom en had hij al tien jaar geen geldig rijbewijs meer.
In eerste aanleg gaf de Gentse politierechtbank hem vijf jaar cel, waarvan 3,5 jaar effectief. Het parket vond dat te weinig en ging in beroep. De man is al meerdere keren over de schreef gegaan, klonk het op het tweede proces op dinsdag 14 januari. Zowel in 2009 als in 2014 werd hij veroordeeld voor rijden onder invloed.
Het ongeval gebeurde zondag 25 februari 2024 rond 11 uur in de Pantserschipstraat in Gent. Bjorn B. reed in op een groepje van vijf fietsers dat op het fietspad reed. Twee van de fietsers, twee mannen van 45 jaar uit Lochristi, overleefden de aanrijding niet.
Dadelijk meer.
via De Standaard
February 11, 2025 at 11:05AM
Monday, 10 February 2025
Another piece of POSITIVE news: ‘Dad, I Came Back Alive!’ Israeli Hostages Start to Give Glimpses of Ordeal.
‘Dad, I Came Back Alive!’ Israeli Hostages Start to Give Glimpses of Ordeal.
‘Dad, I Came Back Alive!’ Israeli Hostages Start to Give Glimpses of Ordeal.
nytimes.com
via News - Trending on BuzzSumo
February 9, 2025 at 08:16PM
Sunday, 9 February 2025
Saturday, 8 February 2025
Friday, 7 February 2025
Thursday, 6 February 2025
Wednesday, 5 February 2025
Another piece of POSITIVE news: Diepvriesgroenten iets voor luie mensen? Ze zijn nochtans even gezond, én goedkoper
Diepvriesgroenten iets voor luie mensen? Ze zijn nochtans even gezond, én goedkoper
Over de kunst van het bevriezen heeft niemand ooit zo mooi gezongen als Klaus Nomi in ‘Cold song’. Het is een oud, neerslachtig lied, past uitstekend bij de reputatie van diepvriesgroenten. Ook al is die onterecht. Erwtjes uit de diepvries zijn een proeve van voedseltechnologie, knapperig en even gezond als verse erwten. Maar de consument houdt vast aan zijn klassement. Verse groenten zijn gezond, diepvriesgroenten gemakkelijk.
“Er is veel onduidelijkheid over diepvriesgroenten”, zegt Nathalie Dens, professor marketing aan de Universiteit Antwerpen. “De meeste consumenten hebben geen idee over wat de voedingsindustrie doet. Diepvriesgroenten hebben bovendien vaak een niet-transparante verpakking. Zulke factoren dragen bij tot de onzekerheid. Tegelijk speelt het zogenaamde Ikea-effect een rol. Als je ergens moeite voor doet, hecht je er vanzelf meer waarde aan. Bij diepvriesgroenten is de betrokkenheid laag, met negatieve connotaties tot gevolg.”
Zo gaat de consumentenpsychologie losjes voorbij aan de voordelen van diepvriesgroenten.
Ze zijn (zeer) voedzaam
“De voedingswaarde van diepvriesspinazie is minstens even hoog als die van klassieke spinazie”, zegt Bruno De Meulenaer, professor levensmiddelenchemie aan de UGent. “In de supermarkt en thuis in de koelkast verliezen spinazieblaadjes snel vitamine C. Vitamine C is erg gevoelig voor afbraak onder invloed van zuurstof. Daarom worden diepvriesgroenten eerst geblancheerd. De hitte stabiliseert het afbraakproces. Zo blijven de voedingsstoffen van diepvriesgroenten langer bewaard.”
Maar zeggen dat alle diepvriesgroenten een hogere voedingswaarde hebben, is overdreven. “Het hangt van de groente af”, zegt De Meulenaer. “In verse paprika’s is het vitamine C-gehalte bijvoorbeeld tamelijk stabiel. Geblancheerde paprikareepjes in diepvrieszakken zullen dus niet beter scoren op dat vlak. Over het algemeen is de voedingswaarde van verse en diepvriesgroenten vergelijkbaar.”
Ze behouden hun textuur
Een huishoudelijke diepvriezer doet er minstens tien uur over om voedselwaren tot in de kern te bevriezen. Dat veroorzaakt grote ijskristallen, die de weefselstructuur beschadigen. “Hoe sneller de groenten bevriezen, hoe kleiner de kristallen”, zegt De Meulenaer. “Erwtjes uit een diepvrieszak hebben daarom meer beet. Na het blancheren zijn ze door een diepvriestunnel gegaan. Met een technologie die IQF heet, individually quick freezing, koelen groentestukjes snel af tot -30 graden. Daardoor behouden ze hun textuur. Thuis krijg je zoiets niet klaar. Dat merk je bij het ontdooien.”
Variatie het hele jaar door
De Hoge Gezondheidsraad adviseert volwassenen om dagelijks 300 gram groenten te eten. Vers of diepgevroren maakt weinig verschil, zolang er maar variatie is. In de moestuin is het van nu tot april behelpen met prei en koolscheuten, terwijl het in het vriesvak bij wijze van spreken het hele jaar zomer is. Voor de hungry gap – de periode van het jaar wanneer er weinig verse groenen zijn – hoeft niemand te vrezen. Diepvriesgroenten zijn het hele jaar door beschikbaar, ook in de zogenaamde hongerkloof.
Ze zijn goedkoper
Diepvriesgroenten zijn goedkoper dan verse groenten, omdat ze op grote schaal worden geoogst en verwerkt. Om de kosten laag te houden en verspilling te vermijden, worden de industriële processen voortdurend geoptimaliseerd. Zelf je groenten wassen en snijden leidt tot 30 procent meer afval. Thuis is nu eenmaal niemand zo efficiënt als de ingenieurs in de voedingsindustrie. Al waarschuwt professor Dens: “Consumenten hebben de neiging om goedkope producten een lagere kwaliteit toe te kennen.”
Ze zijn Belgisch
Nergens in Europa worden zoveel groenten ingevroren als in België. Met een miljoen ton is ons land marktleider. Iedere belg eet gemiddeld 3,9 kilo diepvriesgroenten per jaar. Erwten en spinazie zijn het populairst. De rest van de productie is voor het buitenland. De grootste afnemers zijn Duitsland en Frankrijk, met bijna een half miljoen ton Belgische diepvriesgroenten.
via De Standaard
February 5, 2025 at 12:25PM
Tuesday, 4 February 2025
Another piece of POSITIVE news: Can You Spend 10 Minutes With This Painting?
Can You Spend 10 Minutes With This Painting?
Thanks for spending 1 minute and 30 seconds with the art! (Did you feel the cold?) If you want to look a little longer, just scroll back up and press “Continue.” Now, we’ll tell you a bit about it.
Let’s start by going back in time. Imagine it’s the 1560s and your friend Nicolaes Jonghelinck, a well-to-do banker, invites you to dinner at his country house outside what is now Antwerp, Belgium.
There, in a single room, you encounter six large paintings — each more than five feet across — adorning the walls. They are the work of Pieter Bruegel the Elder. Together, these imaginary scenes depict villagers living and working through the changing seasons.
One of the six is the painting you just spent 1 minute and 30 seconds with, now called “Hunters in the Snow,” a depiction of a harsh winter:
The other five scenes continue on a march through the year. Our winter painting gives way to early spring (“The Gloomy Day”):
Then on to later spring (that panel is now, unfortunately, lost — most likely as the paintings were changing hands sometime between 1595 and 1659).
And early summer (“Haymaking”):
Late summer (“The Harvesters”):
And finally, fall (“The Return of the Herd”):
These scenes are from Bruegel’s imagination, possibly inspired by the landscape of coastal northwestern Europe and his travels in the Italian Alps.
You would have been a very lucky guest to have seen all six paintings in one place. They’ve since been split up and scattered across the world, through the hands of archdukes and emperors, from private estates to grand palaces, and now accessible to the public. “Haymaking” (early summer) is on display at the Lobkowicz Palace Museum in Prague; “The Harvesters” (late summer) is at the Metropolitan Museum of Art in New York; and the remaining three are at the Kunsthistorisches Museum in Vienna.
Jonathan Fine, the director of the Kunsthistorisches museum, is our guide today to “Hunters in the Snow.” (The painting will be featured in a coming show at the museum in March.)
In 1565, the paintings would have been startling and avant-garde, Mr. Fine said. “Up until then, most of what you would have seen in wealthy people or aristocrats’ houses would be portraits or religious paintings. So moving into paintings that are purely of nature, and of human activities in nature, is a very, very new thing.”
The painting is distinct, too, in that it is a depiction of poor and working-class people going about their everyday lives. That was rare for work of this period, he said.
In the winter panel, we slide into Bruegel’s world from the left, joining these hunters and their dogs, heads hung low, as they trudge home through heavy snow:
This is a busy scene, with at least 84 people and at least 29 animals. But only one set of eyes is actually looking back at us — those of the dog in the bottom-left corner:
If you’re curious how the hunt went, its face tells you all you need to know.
This is the only piece of game the hunters seem to have brought home:
From here, the trees in the foreground pull our eyes down the hill, and into a world of bitter cold. The fields can’t be worked, and the mill wheel has frozen over:
Yet the scene is full of life, too. An idle mill might leave time for people to play …
… hold hands …
… and have a little fun.
Looking at our friends here, your initial impression might be that you’re witnessing a jubilant scene, something like a 16th-century version of a snow day. This is probably what makes it a popular Christmas card design today.
But you can’t zoom in on a Christmas card. If you could, you might sense something more desperate in the air.
First, of course, is the oppressive cold. Bruegel painted this scene during the Little Ice Age, defined by some climate researchers as from the early 14th century to the mid-19th century. Average temperatures in some parts of the world dropped more than 3 degrees Fahrenheit.
But there’s something else there; you may have noticed some unease in the picture as your minutes ticked by. People may be having fun, but as Mr. Fine put it, “It’s a picture of a season of precarity, of life being drawn tight, and like a thread it could snap.”
Look at this poor chap:
This poor sign:
This poor child:
In the distance, there appears to be a chimney fire while people rush with ladders to help. There’s a cruel irony in having to put out a fire in this intense cold:
Above it all is a lone black bird, taking flight:
“I think about what startled it,” Mr. Fine said. “Why is this one flying, and the other three are not?”
To him, it all speaks to a sense that there is a lurking danger. “Not the danger that’s sort of like a big, bad wolf in the foreground,” he said. “But sort of the fragility, I would say, of human life.”
Will they have enough food? Will they make it through winter? Are they having fun on the ice? Will that house burn down? What scared that bird?
Bruegel doesn’t answer these questions. But for him, all that joy and all that suffering — the dogs and the skaters, the birds and the hunters — belonged together on a single canvas.
via www.nytimes.com
February 4, 2025 at 04:58PM
Another piece of POSITIVE news: De komende dagen kan u zes planeten aan de hemel zien
De komende dagen kan u zes planeten aan de hemel zien
Eind februari vormen zeven van de acht planeten schijnbaar een rij als je vanop onze planeet aarde, de achtste, naar de avondhemel kijkt. Bij zo’n planetaire uitlijning vormen ze geen echte ‘lijn’, maar verzamelen ze dicht bij elkaar aan één kant van de zon waardoor dit wel zo lijkt. Een ‘uitlijning’ van de zeven grote planeten is niet zo zeldzaam en komt voor in ongeveer één op de honderd nachten, maar je hebt ook helder weer nodig – wel een zeldzaamheid. En dat alle planeten zo veel nachten achter elkaar samen zichtbaar zijn, is ongebruikelijk.
Tot 21 februari moeten we het stellen met zes planeten en de maan, die blijft nog tot de 14de. Wie ze wil spotten, begint altijd bij Venus, zegt Koen Geukens. “Onze buurplaneet is heel gemakkelijk te vinden. Als je in de vooravond naar het zuidwesten kijkt, zie je de planeet schitteren. Je kan er niet naast kijken.” Onder Venus blinkt Saturnus. Voor deze geringde gasreus moet het al wat donkerder zijn. “Maar wacht ook niet te lang. Rond 20 uur is Saturnus voor veel mensen al verdwenen achter een boom of huis.”
In het zuiden staat Jupiter. Ook die is volgens Geukens niet te missen. “Het is het helderste object dat je daar kan vinden. Voor de kenners: Jupiter staat in het sterrenbeeld stier, in het verlengde van één van de hoorns.” Wie Jupiter heeft gevonden, kan ook Mars ontdekken. “Mars staat iets meer naar het oosten en op gelijke hoogte. De planeet fonkelt minder fel, maar heeft een andere kleur. Het oogt iets roder.”
Uranus en Neptunus zijn niet met het blote oog te ontwaren. Een verrekijker en een goede kaart – Geukens adviseert de online kaart Stellarium – zijn nodig om deze planeten te vinden. Uranus bevindt zich in de buurt van Jupiter, Neptunus hangt rond bij Venus.
Voyager
Mercurius komt vanaf 21 februari in beeld. Maar ook voor deze planeet is een goede kaart aangewezen. Geukens zou er niet op wachten. “Strikt genomen staan tussen 21 en 28 februari alle grote planeten tegelijk aan de avondhemel, maar je gaat toch hulpmiddeltjes nodig hebben om ze allemaal te zien. De komende dagen verwachten we heldere avonden. Als je kan, ga rond 19 uur in de tuin staan en kijk naar boven. Vier planeten en de maan is ook al wat.”
Een planetaire uitlijning is weinig meer dan een optische illusie. Het heeft geen effect op aardbevingen of andere natuurrampen op aarde, zoals soms geopperd wordt. Wel gebruikten de twee Voyager-ruimtetuigen de relatieve nabijheid van verschillende planeten als zwaartekracht-assist om hun snelheden te verhogen en hun trajecten te wijzigen.
via De Standaard
February 4, 2025 at 09:58AM
Another piece of POSITIVE news: En ineens is het Goudblommeke in Papier het beste café van Europa: “Telkens als ik hier kom, zie ik nieuwe dingen”
Het is een doordeweekse namiddag en toch loopt het Goudblommeke aardig vol. De cafégangers zijn divers: jonge twintigers spelen een kaartspel terwijl ze voor het eerst een Witte Lambiek drinken, een groep oudere mannen keuvelt zachtjes in het Frans, een Antwerps koppel komt proeven van de sfeer nadat ze over het café iets in het nieuws hadden opgevangen en enkelingen hebben een notitieboekje mee waarin ze vlijtig hun gedachten neerpennen. Achter ons zit een Belgisch-Amerikaanse man uit Alaska die hier zeven jaar geleden voor het eerst was, en nu nog eens een biertje komt drinken.
Het Goudblommeke in Papier is al meer dan tachtig jaar een gevestigde waarde in Brussel en nu krijgt het café ook internationaal erkenning. The European Bar Guide, dat elk jaar een top 100 van bars in Europa oplijst, bekroonde het iconische café tot beste van Europa met een monsterscore van 9,7 op 10. Sinds de media-aandacht voelen de eigenaars dat het drukker wordt. Daar ziet uitbater Emile Fayeux (29) geen graten in: “Het Goudblommeke is altijd al een plek geweest die bekend stond bij mensen van overal, een plek waar zowel lokale als nieuwsgierige wereldburgers elkaar konden ontmoeten. De sfeer is nog steeds wat ze was.”
De studenten Alec Geenen (22) en Roos Dierickx (22) denken er net zo over. Ze hadden al van het Goudblommeke gehoord, vorige week hadden ze er een feestje gemist. Met een sympathiek Limburgs accent zegt Roos zich niet druk te maken over een toeristische overrompeling. “Dat het toeristen zijn, betekent niet dat ze geen respect hebben. Iedereen heeft evenveel recht om hier te zijn, ik denk dat het juist een kracht is om verschillende culturen samen te brengen.”
Romantiek en surrealisme
Een blik op de muren verraadt de rijke geschiedenis van het Goudblommeke. Geen plek is onbenut: tekeningen, kadertjes en verborgen boodschappen prijken tot aan het plafond, zodat je niet weet waar eerst te kijken. “Telkens ik hier kom, zie ik nieuwe dingen”, lacht de Brusselaar Jérôme Paque (34), die regelmatig over de vloer komt. “Het Goudblommeke voelt heel authentiek,” vindt hij, “alsof de tijd hier is blijven stilstaan.” En dat is ook The European Bar Guide niet ontgaan. Op de website staat te lezen dat de inrichting “middeleeuws en floraal-romantisch” aandoet. “Toch voelt het er als een samenhangend geheel, permanent eerder dan in een opwelling bijeengeraapt.”
Alec Geenen en Roos Dierickx. — © Jef Van den Bossche
Uitbater Emile Fayeux. — © Jef Van den Bossche
In een opwelling bijeengeraapt, is het interieur inderdaad niet. Vorige eeuw was het Goudblommeke een ontmoetingsplaats voor surrealistische kunstenaars en andere artistiekelingen. Geert van Bruaene, estheet-dichter en jeugdvriend van Paul van Ostaijen, nam de kroeg in 1944 over en maakte er een broeiende culturele ontmoetingsplaats van. Het moet een flamboyante bedoening geweest zijn: Hugo Claus vierde er zijn eerste huwelijk, Louis Paul Boon en Jan Walravens (die elkaar kenden van het tijdschrift Tijd en Mens) dronken er menig glas, en Hergé hield er zijn eerste tentoonstelling. De voorbije decennia moest de kroeg vechten om overeind te blijven: in 2006 ging het Goudblommeke voor de eerste keer over de kop, vijftien jaar later hakte de coronacrisis er flink in. Sinds 2023 probeert een jong team de geest van het café levend te houden.
Tussen het bier tappen en gemberthee maken door legt Emile uit welke culturele initiatieven vandaag nog voortbestaan. Achteraan is een concertruimte waar de uitbaters regelmatig concerten organiseren. Verder zijn er poëzielezingen, conferenties, filmvertoningen van jonge regisseurs en expo’s van artiesten uit Brussel of elders. “We proberen artiesten te ondersteunen door hen gratis te laten optreden. Als ze inkom vragen, mogen ze die centen houden.”
Gluren achter het gordijn
The European Bar Guide noemt het Goudblommeke “bijna mythisch”, en dat is – zoals het een Belgisch café betaamt – mede om het bier dat er geserveerd wordt. Achter een piepkleine bar tapt Emile er lustig op los. “Mijn favoriete bier? Saison Verschueren van het vat”, zegt Emile. Na een korte steekproef in het café blijkt dat een publiekslieveling.
Meer verdeeldheid zaaide een muurschildering uit 2011 met daarop personages uit de stripreeks Stam & Pilou van De Marck en De Wulf. Die veroorzaakte in 2023 ophef omdat erop een oudere man te zien is die naar de billen van een jong meisje gluurt. De feministische actiegroep Noms Peut-Être plaatste het werk samen met andere stripmuren op een zwarte lijst van seksistische en racistische tekeningen, en ijvert voor vrouwvriendelijkere alternatieven in het Brusselse straatbeeld.
De oplossing van de café-uitbaters? Een hemelsbreed gordijn. Wie in het Goudblommeke naar achteren loopt, ziet geen muur maar een groot wit zeil. “We hebben de muur in overleg met de eigenaars verborgen gehouden, zoals de vorige eigenaars dat deden. Als mensen vragen om de stripmuur te zien, doen we het gordijn open, anders blijft het dicht”, zegt Emile. Overschilderen vonden de vorige eigenaars geen optie, ze wilden het erfgoed respecteren. Maar tijden veranderen, en daar ontsnapt zelfs het Goudblommeke niet aan.
De muurschildering met personages uit de stripreeks Stam & Pilou zit achter een wit zeil verborgen. — © Jef Van den Bossche
via De Standaard
February 4, 2025 at 09:56AM
Another piece of POSITIVE news: Regering overweegt auto’s te verloten onder wie zijn btw-bonnetje vraagt
Regering overweegt auto’s te verloten onder wie zijn btw-bonnetje vraagt
ook dat nog
Regering overweegt auto’s te verloten onder wie zijn btw-bonnetje vraagt
De regering-De Wever gaat het idee onderzoeken van een loterij met btw-bonnetjes en kassatickets.
Kun je straks via het btw-bonnetje van een restaurant- of kappersbezoek 1 miljoen euro of een auto winnen? De regering-De Wever zal alvast het idee van zo’n btw-loterij onderzoeken. “Om het opvragen van ontvangstbewijzen door klanten te stimuleren, en zo fiscale fraude te verminderen”, staat in het regeerakkoord.
Een btw-loterij georganiseerd door de overheid bestaat al langer in Portugal en Italië. Mensen vragen daar zelf naar een kassaticket of btw-bonnetje wanneer ze op restaurant zijn geweest of iets kochten. De prijzen zijn dan ook niet min: Portugal geeft naast geldprijzen ook dure auto’s weg en in Italië kunnen de geldprijzen oplopen tot 5 miljoen euro.
“Het lijkt een wat bizar initiatief”, zegt professor fiscaal recht Bruno Peeters (UA). “Maar op deze manier probeert Italië fiscale fraude tegen te gaan. Om te vermijden dat er nog te vaak in het zwart wordt gekocht en verkocht, waardoor de staat belangrijke btw-inkomsten misloopt.”
“De organisatie van zo’n tombola en de prijzenpot zijn niet gratis, maar Italië en Portugal zeggen dat de loterij hen veel meer opbrengt aan inkomsten die dus wél worden aangegeven”, aldus Peeters. Volgens de Portugese overheid stegen de btw-inkomsten met vele honderden miljoenen.
Op dat effect hoopt ook de regering-De Wever. “Ook in België is er immers het aanvoelen dat het zogenoemde zwarte circuit nog altijd erg omvangrijk is”, zegt Peeters. Ook het Rekenhof, dat de werking van de Belgische overheid controleert, lanceerde eerder al in een rapport over fiscale fraude het idee om via een tombola met btw-bonnetjes “mensen aan te moedigen altijd een btw-ticket te vragen”. (wer)
via De Standaard
February 4, 2025 at 09:55AM
Monday, 3 February 2025
Sunday, 2 February 2025
Saturday, 1 February 2025
Friday, 31 January 2025
Thursday, 30 January 2025
Wednesday, 29 January 2025
I just posted this on Twitter as @ rvanbruggen
This was the text:
from Twitter https://twitter.com/rvanbruggen
January 29, 2025 at 07:36PM
via IFTTT
RT @hopsworks: The e-commerce landscape is evolving rapidly, and delivering engaging customer experiences is more challenging than ever. Ho…
RT @hopsworks: The e-commerce landscape is evolving rapidly, and delivering engaging customer experiences is more challenging than ever. Ho…
— Rik Van Bruggen (@rvanbruggen) Jan 29, 2025
from Twitter https://twitter.com/rvanbruggen
January 29, 2025 at 07:36PM
via IFTTT
I just posted this on Twitter as @ rvanbruggen
This was the text:
from Twitter https://twitter.com/rvanbruggen
January 29, 2025 at 03:21PM
via IFTTT
Super enjoyed doing this! https://t.co/GOuML1O3Jq
Super enjoyed doing this! https://t.co/GOuML1O3Jq
— Rik Van Bruggen (@rvanbruggen) Jan 29, 2025
from Twitter https://twitter.com/rvanbruggen
January 29, 2025 at 03:21PM
via IFTTT
Another piece of POSITIVE news: “U tee van- en U te veren te”: Vlamingen krijgen onleesbare brief van belastingdienst in de bus
“U tee van- en U te veren te”: Vlamingen krijgen onleesbare brief van belastingdienst in de bus
“Om uw uw uw uwe toestand te desijdelen hebben we onderzoeken we de informatie van u de. Daarom vragen wij om u de vragen te beantwoorden te ont het. U tee van en U te veren te.” Is het iets dat Paul Van Ostaijen schreef, nadat hij een beroerte had gekregen? Zijn het de eerste woordjes van de Nederlandse versie van ChatGPT?
Nee, het is een brief van de Federale Overheidsdienst Financiën. Hij kwam in verschillende brievenbussen en digitale postvakken terecht. “Ut niet, te laat of onvolledig?”, vervolgt de brief. “In dat geval kunnen wij: een u een u geven boete, of overt tot procedure van een van ambts- aant bes-tot aanslag aanslagwege.” In de slotzin van de introductie schakelt de verteller kort over op de ik-vorm voor een existentiële doch lichtelijk dreigende boodschap. “Het is. Dat zal ik dat de ik datte we uw belasting beoveer zelf.”
Een lezer die de bewuste brief in haar brievenbus en MyMinFin-inbox kreeg, stuurde het exemplaar door naar onze redactie. Toen De Standaard contact opnam met de FOD, opperde iemand van de dienst eerst dat het om phishing ging. Wat later kregen we de volgende boodschap: “Het gaat inderdaad om een schrijven van de FOD Financiën. Door een technische fout werd het schrijven niet correct opgesteld. Onze excuses hiervoor. We zullen de betrokken belastingplichtige een correct schrijven bezorgen.” De woordvoerder van minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V) had aan die reactie niets toe te voegen.
Hoogachtend
Terug naar de hiëroglyfische brief. Ook de slotparagraaf bood geen soelaas voor de verbijsterde ontvanger. “U kent u uw weg van onzeen voor het ivn. ivum.gen wel op de weg naar de verantwoordingsstukken ter beschikking te houden van onze administratie. Het niet niet toevoegen van deze stukken van de volgende vraag om inlichtingens. Als u kiest om de stukken en klein is de hoeveelheden gevraagde ter beschikking te houden van administratie, siv.n we,ter,erland, de controle van deze stuk voor deel. Hoogachtend.”
“Ik vermoed dat ze door een softwarefout zo’n gedrocht van een tekst hebben gekregen”, zegt Farida Barki, expert duidelijke taal bij Wablieft. Barki werkt met veel overheidsdiensten samen om tot heldere communicatie te komen. “Vaak gebruiken die diensten software waar ze variabelen moeten aanduiden. Dan rolt daar automatisch iets uit, in dit geval pure nonsens. Nochtans ziet de structuur van de tekst er veelbelovend uit, met tussentitels en een mooi lijstje.”
Gevraagd hoeveel belastingplichtigen de brief ontvangen hebben, reageerde woordvoerster Florence Angelici van de belastingdienst dat dit niet geweten is. De FOD heeft tot nu toe weet van twee ontvangers. De oorzaak van de fout wordt verder onderzocht en daarmee is de kous af. Waarop wij antwoordden: “Duidelijk. U dank dankt uwer u, wij– met hoogachtende achtingen, de groetende vriendelijk.”
via De Standaard
January 29, 2025 at 10:25AM
Tuesday, 28 January 2025
Another piece of POSITIVE news: An asteroid got deleted because it was actually Elon Musk’s Tesla Roadster
An asteroid got deleted because it was actually Elon Musk’s Tesla Roadster
That’s no asteroid. That’s … a car? Credit: SpaceX
On Jan. 2, the Minor Planet Center at the Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics in Cambridge, Massachusetts, announced the discovery of an unusual asteroid, designated 2018 CN41. First identified and submitted by a citizen scientist, the object’s orbit was notable: It came less than 150,000 miles (240,000 km) from Earth, closer than the orbit of the Moon. That qualified it as a near-Earth object (NEO) — one worth monitoring for its potential to someday slam into Earth.
But less than 17 hours later, the Minor Planet Center (MPC) issued an editorial notice: It was deleting 2018 CN41 from its records because, it turned out, the object was not an asteroid.
It was a car.
To be precise, it was Elon Musk’s Tesla Roadster mounted to a Falcon Heavy upper stage, which boosted into orbit around the Sun on Feb. 6, 2018. The car — which had been owned and driven by Musk — was a test payload for the Falcon Heavy’s first flight. At the time, it received a great deal of notoriety as the first production car to be flung into space, complete with a suited-up mannequin in the driver’s seat named Starman.
The case of mistaken identity was resolved swiftly in a collaboration between professional and amateur astronomers. But some astronomers say it is also emblematic of a growing issue: the lack of transparency from nations and companies operating craft in deep space, beyond the orbits used by most satellites. While objects in lower Earth orbits are tracked by the U.S. Space Force, deeper space remains an unregulated frontier.
If left unchecked, astronomers say the growing number of untracked objects could hinder efforts to protect Earth from potentially hazardous asteroids. They could lead to wasted observing effort and — if sufficiently numerous — even throw off statistical analyses of the threat posted by near-Earth asteroids, said Center for Astrophysics (CfA) astrophysicist Jonathan McDowell in an email to Astronomy. “Worst case, you spend a billion launching a space probe to study an asteroid and only realize it’s not an asteroid when you get there,” he said.
And it is a problem that is set to worsen as more nations and companies venture to the Moon and beyond.
A ’deplorable’ problem
The Minor Planet Center — which operates under the auspices of the International Astronomical Union — is the globally accepted authority on handling observations and reports of new asteroids, comets, and other small bodies in the solar system. Its responsibilities include identifying, designating, and computing their orbits.
It is also no stranger to spacecraft and discarded rocket stages masquerading as asteroids. In the 2000s, NASA’s Wilkinson Microwave Anisotropy Probe (WMAP), stationed in deep space around a million miles (1.5 million kilometers) from Earth, made it multiple times onto the MPC’s Near-Earth Object Confirmation Page (NEOCP), a list of NEOs pending confirmation. And in 2007, the MPC had to retire the asteroid designation 2007 VN84 when the object was discovered to be the Rosetta spacecraft — a high-profile European mission then performing a flyby of Earth en route to make the first ever landing on a comet.
“This incident, along with previous NEOCP postings of the WMAP spacecraft, highlights the deplorable state of availability of positional information on distant artificial objects,” the MPC fumed when it retracted 2007 VN84. “A single source for information on all distant artificial objects would be very desirable.”
That central repository has yet to manifest itself. And the rise in space launches coupled with advances in telescope surveys means the MPC is seeing an uptick in reports of artificial objects, said the center’s director, Matthew Payne, in an email.
These include defunct craft and rocket boosters as well as operational space missions. Spacecraft that are swinging by Earth for a gravity assist (like Rosetta) to more distant locales are particularly prone to being misidentified as near-Earth asteroids. So are spacecraft stationed at the L2 Lagrange point of gravitational stability beyond the Moon, like WMAP.
Over the course of 2020 through 2022, at least four spacecraft were added to the MPC’s asteroid record books — and quickly deleted. They include the European-Japanese BepiColombo mission (in transit to Mercury), NASA’s Lucy mission (headed to the Trojan asteroids in Jupiter’s orbit), the Spektr-RG X-ray observatory at L2, and what is thought to be the Centaur upper rocket stage for the 1966 Surveyor 2 lunar probe.
Uncontrolled space
Closer to Earth, spacecraft are monitored and tracked with much more more scrutiny. Satellites in Earth orbit are regulated by national and international agencies, like the U.S. Federal Communications Commission. Companies also routinely publish orbit information for their own satellites, traditionally in a format known as two-line elements (TLEs). These data are collated by the U.S. Space Force, which also performs its own radar tracking observations and issues alerts to operators when two satellites are at risk of colliding so that they can take avoiding actions. Sharing positions and trajectories is generally in companies’ best interest as it protects their own assets from collisions and helps prevents destructive clouds of debris that could, in a worst-case scenario, render near-Earth space unusable.
But the situation is different in deep space, which is filled with a growing fleet of spacecraft at the Moon, in orbit around the Sun, and at associated Lagrange points of gravitational stability. Because of the Tesla Roadster’s fame, it happens to be included in a database maintained by NASA’s Jet Propulsion Lab called Horizons, which computes orbits for natural bodies in the solar system. But disclosing artificial bodies’ trajectories in deep space is not a standard industry practice.
Deep space is “largely unregulated,” McDowell told a special-session audience Jan. 14 at the American Astronomical Society’s (AAS) winter meeting in National Harbor, Maryland. “There’s no requirement to file some kind of public flight plan, no equivalent of the TLEs or the corporate data that we get for low-orbit satellites.”
McDowell has also been critical of the asteroid mining startup AstroForge, which plans to launch two probes this year, ridesharing on the Intuitive Machines IM-2 and IM-3 missions. The craft will visit a target asteroid, prospecting for valuable platinum group metals that the company hopes to one day mine. But in order to avoid giving competitors a chance to get there first, the company does not intend to disclose which asteroid it is going to. “That’s kind of not OK,” said McDowell dryly at the AAS meeting.
Last September, the AAS raised the issue of deep-space transparency in a statement led by its Committee for the Protection of Astronomy and the Space Environment (of which McDowell is a member). It called on U.S. space operators — government agencies and non-governmental alike — to publicly report and update trajectories of deep-space objects. It also urged operators to place those data in a public repository like JPL’s Horizons, echoing the call from the MPC 17 years earlier.
AstroForge says it will be transparent about aspects of its target asteroid — other than its identity — including releasing images of it. The company’s co-founder and CEO Matt Gialich told Astronomy that Astroforge has not yet settled on a target asteroid because “as a ride share customer, we don’t control our launch date.” He added, “Jonathan McDowell is someone I respect, and I love the pushback. It’s what science is built on. I hope that images and information we deliver outweigh the perceived negatives in this case.”
At the time of publication, SpaceX had not responded to a query from Astronomy.
‘A rare confluence of factors’
The Tesla Roadster mix-up came as something of a disappointment to the Turkish amateur astronomer, who asked to be identified as “G.” He hoped he had discovered a near-Earth asteroid, not a used car from 2010 with a few billion miles on it.
He identified (the object briefly known as) 2018 CN41 with software he wrote in his spare time to parse through the MPC’s public archive of observations of objects, which anyone can peruse in search of asteroids and other small solar system bodies. His code identified several candidate objects that could be traced through multiple observations from various telescopes around the world. 2018 CN41 was one of them. It had shown up in images taken by the Catalina Sky Survey at Steward Observatory near Tucson, Arizona, and the Pan-STARRS and ATLAS surveys in Hawaii, among others.
After G. calculated an orbit to fit the observations, he saw that the object had a very small minimum orbital intersection distance (MOID) from Earth. In other words, its orbit came very close to Earth’s, making it a potential near-Earth object. “I was ecstatic and submitted the identification” to the MPC, he told Astronomy in an email. The MPC accepted the submission and notified the astronomical community in what it calls an “electronic circular,” a term of art that reflects the long legacy of observational tradition.
But after seeing the object’s trajectory plotted in 3D on the MPC’s website, he began to harbor doubts about its origins. He realized the orbit resembled that of a spacecraft traveling to Mars, using a Hohmanm transfer orbit, with the exception that it slightly overshoots Mars’ orbit. (He credits, only half-jokingly, his time playing the spaceflight simulation video game Kerbal Space Program.)
He told Astronomy:
I first went to JPL’s Small Body Database to quickly take a look at the Earth close approach dates and potential Mars close approach dates, to see if I could correlate those to a known interplanetary mission. I failed — the Falcon launch had never crossed my mind. I almost concluded it was an actual NEO and stopped looking, but I asked around on the Minor Planet Mailing List just to erase my final doubts. To my surprise, Jonathan McDowell quickly figured out it was the Falcon upper stage. Being slightly embarrassed that I might have caused unnecessary excitement (it WAS quite a low MOID), I quickly went to MPC’s help desk and let them know the NEO I just submitted was a rocket stage.
The MPC has multiple checks to flag artificial objects, said Payne, the center director, all of which broke down on the Tesla Roadster. “This case highlights a rare confluence of factors,” he said.
First, the MPC uses a routine called sat_id, written by Bill Gray and commonly used by the minor-planet community, to see if an observation of an object matches the position of a known satellite on the sky. The database of satellites it checks against is maintained by the research community of both professional and amateur astronomers.
Payne noted that when the Tesla Roadster was originally launched in 2018, the community caught it and flagged it as an artificial object, and the MPC “correctly labeled it as such without assigning a minor planet designation.”
But when subsequent observations were archived by the MPC and later identified by G., sat_id failed to locate the Roadster, said Payne. And the object was not caught upon further review because unlike most satellites, it orbits the Sun and not Earth. In addition, it is an unusual Sun-centric orbit for a spacecraft. Because it was a test flight for the Falcon Heavy, there was no destination in particular; that is why its trajectory originates near Earth but overshoots Mars’ orbit, as G. noted.
Payne agreed that a central repository, “regularly updated by national and private space agencies, would significantly enhance the identification process.” Currently, he said, the MPC is collaborating with JPL on a system to better detect artificial objects that aren’t in Earth orbit and filter them out of the MPC’s observational database.
Citizen science remains key
In one sense, this case shows the scientific process at work. Mistakes are inevitable, but quick corrections mean science is working as it should.
It also highlights the crucial role that amateur astronomers play in making discoveries — a role they have played for centuries, well before the term “citizen scientists” came into vogue. “Their involvement significantly improves the overall efficiency of object identification and contributes to the broader mission of the MPC,” said Payne.
G. is able to see the bright side of what he calls “the Tesla incident.”
“I’m still sort of disappointed it wasn’t a NEO, but it was an interesting experience to say the least,” he said. “At the very least we managed to filter out some non-minor-planet observations from [the] MPC database.”
G. continues to hunt for small bodies in the solar system on his own and in citizen science projects like Come On! Impacting ASteroids (COIAS). Developed by a team of Japanese astronomers, COIAS allows anyone to scour observations taken by the Subaru Telescope on Maunakea in Hawaii for asteroids, comets, and trans-Neptunian objects and report their measurements to the MPC.
Through COIAS, G. has been a co-discoverer of two named asteroids: 697402 Ao and 718492 Quro. The asteroids are named for one of the main characters and the author, respectively, of a slice-of-life manga named Asteroid in Love (also adapted as an anime), about two high school friends who join their school’s Earth sciences club and dream of discovering an asteroid. G. said that while he didn’t know much about it before, he “loved people who were fans of the manga get crazy about it on social media.”
Recently on COIAS, G. came across a small, “barely noticeable” speck of light moving slowly across the sky. According to his measurements, it appears to be a small body in the outer solar system that crosses Neptune’s orbit. He identified the measurements and submitted them to the MPC. On Jan. 18, he posted about it on X, the social media platform now owned by Musk, noting that the object’s orbit takes it within half an astronomical unit — the average Earth-Sun distance — from Neptune. If confirmed, the object would be a member of a dynamically intriguing subset of trans-Neptunian objects, one that has recently been studied for clues to the whereabouts of the theorized Planet Nine.
Of course, G. has his sights set on even rarer observational feats. In an email, he wrote: “I’m thinking the holy grail could be a beautiful comet, an interstellar visitor, or an alien spacecraft like in [Arthur C.] Clarke’s book Rendezvous with Rama, heh 🙂 None of that might happen, but that won’t stop me from dreaming about it.
“Realistically, at this point in time I will settle for anything that’s not a car.”
Editor’s note (Jan. 25, 2025): At the request of the amateur astronomer who identified the object, the story has been updated to remove his first initials and last name.
via Astronomy Magazine
January 28, 2025 at 01:44PM
Another piece of POSITIVE news: Trump Is Going Woke - The New York Times
Trump Is Going Woke - The New York Times
Hey, Friedman, why do you keep comparing America and China?
It’s certainly not because I’d prefer to live there or have its problems, which are many and deep, particularly in banking. No, it’s because, despite its problems, China still knows how to make big stuff — often with sheer force from the top down, usually buttressed by massive government support but also often by common-sense planning and, more often than we’d like to believe from an authoritarian system, by creative innovation.
China is also not so silly as to treat one form of electricity generation as more conservative, liberal or Maoist than another. In the end, the outputs are all just electrons. They have no politics. All Beijing cares about is which is most abundant, efficient, cheap and clean.
I was struck by the “coincidence” that on the day of Trump’s inaugural, where he boasted that “America will soon be greater, stronger and far more exceptional than ever before,” the Chinese A.I. start-up DeepSeek unveiled its newest flagship A.I. model, R1, which demonstrated a new level of reasoning power — power that it was able to achieve with a smarter algorithm and without importing the most advanced U.S. chips that we’ve placed restrictions on China from acquiring. You can get more A.I. juice either by getting a bigger orange (more neural networks and data) or by squeezing a smaller orange tighter with a smarter algorithm. That is what DeepSeek has reportedly done.
Sign up for the Opinion Today newsletter Get expert analysis of the news and a guide to the big ideas shaping the world every weekday morning.
As an article in Business Insider described it, “DeepSeek says R1 achieves ‘performance comparable to OpenAI o1 across math, code and reasoning tasks,’” and it quoted Theo Browne, a software developer behind a popular YouTube channel, as saying, “The new DeepSeek R1 model is incredible.”
So what does that have to do with energy policy?
Because everything today is connected — which is exactly what Trump and his right-wing wokesters don’t understand.
via www.nytimes.com
January 28, 2025 at 01:28PM
Another piece of POSITIVE news: Hommage aan een sterrenreiziger. De beste expo’s van het moment
Hommage aan een sterrenreiziger. De beste expo’s van het moment
Brafa
De Brusselse kunstbeurs Brafa viert haar 70ste verjaardag. Ze begon als bescheiden Foire des antiquairs in de Louizagalerij en is uitgegroeid tot een beurs van stand, met 130 prestigieuze standhouders uit binnen- en buitenland. Brussels Expo, 26/1>2/2
A partir d’elle
Hoe staan schrijvers en beeldende kunstenaars tegenover hun moeder? Met getuigenissen van onder anderen Roland Barthes, Sophie Calle, Pier Paolo Pasolini en Dirk Braeckman.Stichting A, Vorst, tot 18/5
Anna Maria Maiolino, ‘Por um Fio’, 1976. Te zien in de tentoonstelling ‘A partir d’elle’ in Vorst. Videoinsight Collection, Turijn; Galleria Raffaella Cortese, Milaan–Albisola
Monira Al Qadiri
De kunstenares uit Koeweit brengt een speelse, maar scherpe blik op de Golfregio.Bozar, Brussel, tot 9/3
Drafts
Van vingeroefeningen tot werkstudies en grondig uitgewerkte composities: Drafts is een rijke tentoonstelling die inzoomt op de schets in al haar varianten.KMSKB, Brussel, tot 16/2
Alechinsky
In haar unieke setting nodigt Villa Empain de bezoeker uit om een reis te maken door het gigantische oeuvre van de laatste levende erfgenaam van de Cobra-beweging.Villa Empain, Brussel, tot 16/3
Alechinsky, ‘L’or de rien’ (1968). Te zien in de Villa Empain in Brussel. — © rr
Echoes of art deco
De Fondation Boghossian geeft het startschot van het art-decojaar met een fraaie thematentoonstelling. Blikvanger is de collectie van 25 originele glas-in-loodramen.Villa Empain, Brussel, tot 25/5
Cloaca celebration
De installatie Cloaca, door kunstenaar Wim Delvoye liefdevol omschreven als “mijn kakmachine”, is 25 jaar oud. Een mini-overzicht in een Brusselse galerie toont hoe hij met zijn stunt een plaatsje verwierf in de annalen.Galerie Rodolphe Janssen, Brussel, tot 9/3
Hosting
De Centrale heropent de deuren met een genereuze geste: met 247 geselecteerde kunstenaars toont ze de artistieke diversiteit van de Brusselse kunstscène.De Centrale, Brussel, tot 9/2
AImagine
Welke fotografische verbeelding kan artificiële intelligentie ons bieden? AImagine – Photography and generative images brengt achttien projecten samen die voor historische gebeurtenissen, personages en situaties nieuwe beelden creëren.Hangar, Brussel, tot 23/2
Nom de Dieu
Blasfemie is een beladen begrip. Curator Willem Elias brengt hedendaagse Belgische kunstenaars bijeen die reflecteren over vrijheid, religie en cultuur. Pilar-VUB, Elsene, tot 15/2
Guillaume Bijl, ‘Liturgische objecten’ (2019). Te zien in ‘Nom de Dieu’ in Elsene. — © courtesy the artist
Van schets tot trein
Hoe ziet de spoorwereld eruit in de tekenkunst? Train World toont het aan de hand van schetsen van André Franquin, Victor Horta, Paul Delvaux, Henry van de Velde, François Schuiten en Santiago Calatrava.Train World, Brussel, tot 11/5
Elliott Erwitt
Elliott Erwitts foto’s blinken uit in droge humor, maar ook in diepe menselijkheid en empathie.Brussel, Grote Markt 5, tot 9/3
OEEEEEEUUUUVVRE
Peter Morrens doet in M Leuven een gooi naar het langste woord in een expotitel. U weze gewaarschuwd: zijn totaalinstallatie wil de bezoeker uitdagen, inspireren, prikkelen én in verwarring brengenM Leuven, tot 2/3
Panamarenko85
Panamarenko droomde van de sterren, met broze tuigen waar geen beweging in te krijgen viel. Het Muhka focust op de sterrenreiziger en speelvogel. Het KMSKA brengt schetsen en objecten op papier bijeen. En in het Havenhuis krijgt V1 Barada Jet, een van Panamarenko’s favorieten, een prominente plaatsMuhka, Antwerpen, tot 7/9 (gratis). Prentenkabinet KMSKA, 30/1>4/5. Havenhuis Antwerpen 3/2>2/5.
Jules Schmalzigaug
Futurismo! is de geknipte introductie tot het oeuvre van onze enige Belgische futurist.KMSKA, Antwerpen, tot 12/1 (correctie: er stond ‘tot 12/2’; dit was een vergissing)
Maskerade, make-up & Ensor
Ensors ideeën rond de maskerade, koketterie, verleiding en misleiding, worden hier doorgetrokken naar vandaag.Momu, Antwerpen, tot 2/2
Cindy Sherman
Met werk uit vijf decennia gaat Anti-fashion dieper in op Cindy Shermans kijk op mode en schoonheidsidealen.Fomu, Antwerpen, tot 2/2
‘Untitled #611’, 2019, te zien in ‘Anti-fashion’ in het Fomu. — © Cindy Sherman/courtesy the artist and Hauser & Wirth
Wanderlust
Een uitnodiging om te verdwalen in 17de-eeuwse landschappen, met majestueuze bergen, pittoreske dorpjes en eindeloze luchten als dramatisch decor.Snijders-Rockoxhuis, Antwerpen, tot 31/8
Dürer in Antwerpen
Vanaf de zomer van 1520 verbleef Albrecht Dürer acht maanden in Antwerpen. Museum De Reede toont de meesterwerken op papier die hem in zijn tijd tot een beroemdheid maakten. Museum De Reede, Antwerpen, tot 31/3
Dürers neushoorn, een houtsnede uit 1515. Te zien in Museum De Reede in Antwerpen — © rr
Opgespeld! Hedendaagse juwelen uit Antwerpen
Uit de verzameling van Dirk Schrijvers zijn 200 juwelen te zien van meer dan 60 ontwerpers, onder wie Dries Van Noten, Wouters & Hendrix, Nadine Wijnants en Anne Zellien.Diva, Antwerpen, tot 21/4
Nástio Mosquito
Een creatieve virtuoos, die voor de video’s en performances van King of clowns uiteenlopende persona’s verzint. Muhka, Antwerpen, tot 26/1
Silent times
Groepsexpo rond het thema ‘stilte’, met onder meer foto’s van het kunstenaarsduo Adam Broomberg & Rafael Gonzalez. Ze portretteerden majestueuze olijfbomen, als symbool voor de Palestijnse identiteit en stille getuigen van het conflict.Kunsthal Extra City, Antwerpen, tot 30/3
Eeuwige lente
De pracht en praal van renaissancetuinen komen tot leven in wandtapijten en andere kunstschatten.Hof van Busleyden, Mechelen, tot 16/3
Willem de Pannemaker, ‘Tuinzicht met colonnade’. Te zien in Museum Hof van Busleyden, Mechelen. — © kunsthistorisches museum wenen
Het kunstuur
Zevende aflevering van deze slow art-beleving.Minderbroedersgang, Mechelen, tot 2/2
Kunst in Puurs
Tiende editie van deze fraaie kunstroute. KIP neemt je mee langs hedendaagse kunst in de openbare ruimte. Met werk van onder meer Juan Muñoz, Bert Danckaert en Carla Arocha & Stéphane Schraenen.Diverse locaties, Puurs, tot 28/2
Sharon Van Overmeiren
Met Jacuzzi of despair zet Sharon Van Overmeiren, bekend van haar exuberante sculpturen, de hele ruimte van de Warande naar haar hand. Haar parcours weerspiegelt de levensloop: geboorte en dood, die volgens haar filosofie gevolgd wordt door reïncarnatie.De Warande, Turnhout, tot 20/4
‘Untitled’ van Sharon Van Overmeiren, te zien in De Warande, Turnhout — © rr
Erich Heckel
Erich Heckel, sterkhouder van de vroege Duitse expressionisten, werkte tijdens WOI in Vlaanderen als verpleger voor het Rode Kruis. Die jaren leverden een bijzondere productie op, die nu bijeengebracht is in het MSK.MSK, Gent, tot 26/1
Private passion x public duty
Hoe het Smak privéverzamelaars omarmde.Smak, Gent, tot 25/5
Joris Van de Moortel
Multidisciplinair oeuvre dat de grenzen opzoekt: een totaalervaring met kunst, film, performance, geluid en muziek. Smak, Gent, tot 2/3
Eigen huis
Schrijver Erwin Mortier keert na dertig jaar terug naar zijn vroegere werkplek. Hij brengt er stukken bijeen met een bijzonder verhaal over psychisch welzijn: foto’s, boeken, kunstwerken, objecten en archiefstukken. Museum Dr. Guislain, Gent, tot 27/9/2026
Plastic fantastic?
Aan de hand van animaties, archiefbeelden en authentieke voorwerpen illustreert het Industriemuseum de geschiedenis van de kunststoffenindustrie, van bakeliet tot bioplastics. Industriemuseum, Gent, tot 1/6
Volwassenen zijn even enthousiast als kinderen wanneer ze de kleurrijke legoblokjes zien in het Industriemuseum. — © Martin Corlazzoli
Wonderkamer van de waarheid
Hoe de waarheid vaak een creatieve draai kreeg.Gents Universiteitsmuseum (Gum), Gent, tot 21/4
Ja, santé
Onze zoektocht naar een gezond en gelukkig leven.Huis van Alijn, Gent, tot 27/4
Eloquent formalism
Het Museum Dhondt-Dhaenens opent de vernieuwde annex met een inkijk in de privécollectie van de Stichting Andries-Vanlouwe, die het museum deels in bruikleen kreeg. Tegelijkertijd loopt er een solo van de Duitse minimalist Blinky Palermo. MDD, Deurle, tot 26/4
‘Zonder titel’, Mitja Tusek, te zien in MDD in Deurle — © cedric verhelst
Lafleur & Bogaert
Het Haïtiaans-Belgische kunstenaarsduo krijgt hier een grote presentatie, met onder meer banieren die verwijzen naar de Vlaamse primitieven, voodoo en katholicisme. Verbeke Foundation, Kemzeke, tot 20/4
3 x Roger Raveel
Het Roger Raveel Museum sluit een feestjaar af met drie tentoonstellingen. Ze zoomen in op het 25-jarige bestaan van het museum, op de architectuur van kunstenaarsmusea en op aspecten uit het oeuvre van de huis-, tuin- en keukenrealist die vaak over het hoofd gezien worden.Roger Raveel Museum, Machelen-aan-de-Leie, tot 9/2.
Emile Claus
Grote retrospectieve van de ‘prins van het luminisme’.Mudel, Deinze, tot 26/1
Emile Claus, ‘De oude tuinman’, te zien in Mudel, Deinze. — © la boverie luik
In onze handen
Lieve Blancquaert fotografeerde en interviewde tien zorgverleners, van vroedvrouwen over chirurgen tot palliatieve verzorgers.‘t Gasthuys, Aalst, tot 27/4
M&others
Hoe zwangerschap nieuwe modestijlen introduceerde.Modemuseum Hasselt, tot 25/1
Lucy McKenzie
Geïnspireerd door de tradities blaast McKenzie in Super palace een treinstation, een winkelstraat en een kermis nieuw leven in. Voor Z33 creëert ze interieurs waarin schilderkunst, beeldhouwkunst en mode samenkomen.Z33, Hasselt, tot 23/2
Lucy McKenzie, ‘Atelier E.B., Sports shop’. Te zien in Z33 in Hasselt. — © mark blower
David Claerbout
Het Concertgebouw Brugge voegt dit voorjaar vijf videowerken toe aan zijn bezoekerscircuit. Ze zijn afkomstig uit de kunstcollectie van Cera. David Claerbout is al vertegenwoordigd in de concerthal. Zijn installatie The close heeft een permanente plaats in de nok van het gebouw.Circuit Concertgebouw Brugge, tot 5/4
Testerep en het verzonken Oostende
Een tentoonstelling over ons kustverleden, een verdwenen eiland en de storm die middeleeuws Oostende verzwolg.Venetiaanse gaanderijen, Oostende, tot 20/4
Paul Delvaux en zijn universum
Melancholisch, magisch-realistisch en licht erotisch: de Belgische surrealist heeft een oeuvre op zijn naam dat uit de duizenden herkenbaar is.La Boverie, Luik, tot 16/3
Boeddha
De wereld van het boeddhisme in zo’n honderd werken, vooral uit de eigen collectie. Koninklijk Museum van Mariemont, tot 20/4
Daniel Turner
Voor zijn eerste tentoonstelling in een Belgisch museum liet de Amerikaanse kunstenaar zijn oog vallen op een symbolische plek: de voormalige gevangenis van Vorst.MACS, Le Grand Hornu, tot 6/4
Het album van de duivel
Inkijk in een erotische prentenreeks die Félicien Rops tussen 1878 en 1882 realiseerde. Centraal staan de femme fatale en de verzoeking van de heilige Antonius.Musée Félicien Rops, Namen, tot 9/3
Rachel Baes, ‘Le retable’ (1960). Te zien in ‘Le surréalisme’ in Bergen — © collectie retelet
Le surréalisme: bouleverser le réel
De honderdste verjaardag van het surrealisme zit er bijna op, maar in Bergen vieren ze nog even door. Surrealisme - de werkelijkheid dooreengeschud zoomt in op het ontwrichtende gedachtegoed dat aan de basis lag van de Belgische beweging, met kopstukken als René Magritte, Marcel Mariën en Paul Nougé.Cap/Museum voor Schone Kunsten, Bergen, tot 16/2
via De Standaard
January 28, 2025 at 12:47PM
Subscribe to:
Posts (Atom)